Δεν είναι μόνο στα σπίτια το μεγάλο πρόβλημα της ανεπάρκειας του νερού. Είναι και στα χωράφια με διαφορετική και πιο σκανδαλώδη μορφή.
Είναι σε όλους γνωστό ότι για αρκετούς μήνες οι μετρητές νερού σε πολλούς κρουνούς του
δήμου που δουλεύουν με μαγνητικά στικάκια (κάρτες) ήταν εκτός λειτουργίας. Όποιος ήθελε και προλάβαινε τράβαγε ασύστολα νερό από τη γεώτρηση στην Κουλουριάδα. Εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού καταναλώθηκαν χωρίς ο δήμος να πάρει δεκάρα. Όσοι προλάβαιναν στην Κουλουριάδα πότιζαν και όταν πότιζαν αυτοί οι άλλοι αγρότες βόρεια του ποταμού στον Πύργο δεν είχαν σταγόνα.
Τέλη Ιουλίου μπήκαν καινούργιοι μετρητές και είπαμε επιτέλους θα μπει κάποια τάξη. Τρέξαμε λοιπόν, με κάποιους συνεργάτες (μάρτυρες) να ποτίσουμε τις ελιές. Πήγαμε μια μέρα, πήγαμε την άλλη και την παράλλη. Πηγαίναμε συνεχώς τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες πριν τη βροχή της 27ης Αυγούστου, μην τυχόν και βρούμε σειρά. Τίποτα. Ο κρουνός λίγα μέτρα πριν από τον Πύργο στα αριστερά ήταν μέρα νύχτα κατειλημμένος. Για να πάρει κάποιος σειρά ή θα τρέπει να παραφυλάει μέρα νύχτα να τελειώσει αυτός που ποτίζει και να κρατάει και καμιά καραμπίνα έτοιμος για μονομαχία ή θα πρέπει να δει τις καλλιέργειές του να καταστρέφονται. Απόλυτη και επικίνδυνη αναρχία με τις ευλογίες μιας ανύπαρκτης δημοτικής αρχής που δεν είναι σε θέση να βάλει τάξη ούτε σε έναν αγροτικό κρουνό.
Ακούγονται πολλά. Ακούγεται ότι οι αρμόδιοι έχουν αφήσει τα πράγματα στην τύχη τους υποδεικνύοντας έμμεσα: βγάλτε τα μάτια σας, σφαχτείτε και βρείτε άκρη μόνοι σας. Δεν νομίζω να ισχύει κάτι τέτοιο, ε, κύριοι “αρμόδιοι”; Λέγεται επίσης ότι άτομο Ινδοπακιστανικής καταγωγής είχε πάρει αγκαλιά τον κρουνό καταναλώνοντας χιλιάδες κυβικά και αλλάζοντας χώρο ποτίσματος μέσα στη νύχτα. Έχετε ακούσει κάτι κύριοι αρμόδιοι; λέγεται επίσης ότι για να χρησιμοποιεί τόσο νερό θα πρέπει να πληρώνει κάτι χιλιάδες ευρώ. Λογικό δεν ακούγεται, κύριοι αρμόδιοι; Είναι όμως έτσι; Πληρώνει; Λέγεται, λέγεται ακόμα ότι οι “αρμόδιοι” θεωρούν ότι αυτή η κατάσταση εξυπηρετεί “πονηρά” τους ίδιους τους αγρότες και καλά θα κάνουν να μη μιλάνε ή μήπως όχι, κύριοι αρμόδιοι; Λέγονται κι άλλα πολλά.
Δεν μπορώ να ξέρω πόσο νερό έχει καταναλωθεί και τι εισπράξεις έχει κάνει ο δήμος από τη γεώτρηση της Κουλουριάδας, αλλά θα έχει πολύ ενδιαφέρον.
Έτσι διοικείται ο δήμος. Ο γράφων ανήκει στην κατηγορία που δεν περιμένει τίποτα από την τοπική αυτοδιοίκηση και ούτε τους έχει ανάγκη. Με σταματούν όμως στο δρόμο μικροαγρότες απελπισμένοι που βουλιάζουν κάθε μέρα όλο και περισσότερο στην αδυναμία να ανταπεξέλθουν μπροστά στη συστηματικά προστατευόμενη λαμογιά. Έτσι διοικείται όλη η Ελλάδα. Δεν είναι και τόσο δύσκολο να μπει μια τάξη στη διαχείριση του αγροτικού νερού. Υπάρχουν αδρανείς υπάλληλοι και υποτιθέμενοι σύμβουλοι που τις περισσότερες ώρες τις περνούν στο facebook κουτσομπολεύοντας με τη συμπεθέρα και την κουμπάρα. Αν θέλουν μπορούν να βάλουν τάξη. Το ρητορικό ερώτημα είναι: θέλουν; Έχουμε ξαναγράψει και το ξαναγράφουμε όσο σκληρό κι αν ακούγεται: με τέτοια δεδομένα ο δήμος ως θεσμός κυριολεκτικά δεν έχει λόγο ύπαρξης. Είναι απλά ένα θέατρο ευκαιριών. Νόμιμων και άνομων. Η καταχρηστική, αλόγιστη και ΔΩΡΕΑΝ κατανάλωση του νερού στους αγρούς έχει αλλάξει δραματικά τα δεδομένα του υδροφόρου ορίζοντα σε όλη την περιοχή, ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΗ. Σε λίγο καιρό το πρόβλημα θα είναι πολύ μεγάλο. Τα αποθέματα εξαντλούνται με γοργούς ρυθμούς. Αν αυτή η χρονιά είναι όπως η προηγούμενη το πρόβλημα του νερού θα γίνει πραγματικός εφιάλτης. Εκατοντάδες στρέμματα θα μείνουν ακαλλιέργητα λόγω του φόβου για την ανικανότητα του δήμου να εγγυηθεί έστω τα στοιχειώδη τα οποία ζήτησαν να χειριστούν για μια πενταετία. Απίστευτη ξεδιαντροπιά. Οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι! Η νέα γενιά που θα πάρει από εμάς τη σκυτάλη κινδυνεύει να βρει μπροστά της μια ερημοποιημένη περιοχή σε μια κατάσταση μη αναστρέψιμη. Από αυτό εδώ το βήμα κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου κι όποιος θέλει ας μας ακούσει.
Σε μια χώρα όπου η αυθαιρεσία, η λαμογιά και η παρανομία θεωρούνται και είναι στην πράξη προϋποθέσεις επιβίωσης με την ανοχή του ανύπαρκτου, ανήθικου και παράνομου κράτους που κυνηγάει το νοικοκύρη και χαϊδεύει αυτούς που τα τρώνε μαζί, οι πιθανότητες για τους νομοταγείς είναι ανύπαρκτες. Και κάτι ακόμα χειρότερο. Τα ίδια άτομα που έχουν μετατρέψει το κράτος και τους δήμους σε άντρο τυχοδιωκτών και άχρηστων, ανίκανων, περιφερόμενων μπακαλόγατων της προσκολλήσεως θα διεκδικήσουν πάλι την εμπιστοσύνη του αποβλακωμένου και αυτοκαταστροφικού ψηφοφόρου ο οποίος θα συνεχίσει να τους τη δίνει. Όχι για να κάνουν καλό στον τόπο – τα καλά τους τα είδαμε – αλλά για να αρπάξουν καμιά σαρδέλα ή να γλείψουν κάνα κόκκαλο που τυχόν θα περισσέψει. Γι αυτό ρημάξαμε σαν κοινωνία και σαν χώρα και θα το πληρώνουμε για πολύ καιρό.
Λόγω της σοβαρότητας του θέματος θα επανέλθουμε πολύ σύντομα.
ΥΓ. Το άρθρο ήταν να αναρτηθεί τις μέρες της πυρκαγιάς και το αναβάλαμε γιατί κρίναμε ότι δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή. psaxna.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου