«ΠΑΡΑΛΙΑ ΛΙΜΝΙΩΝΑ – Προτεραιότητα: η απόλαυση του φυσικού περιβάλλοντος / Προϋπόθεση: ο σεβασμός του και η φροντίδα του»
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι, ανά την Ελλάδα, η ελεύθερη κατασκήνωση (ελεύθερο κάμπινγκ) εξακολουθεί να αποτελεί μια πολύ αγαπημένη εναλλακτική δραστηριότητα. Η οικονομική κρίση που έχει γνωρίσει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια εξάλλου, έχει οδηγήσει πολλούς συμπολίτες μας να βρίσκουν εκεί καταφύγιο. Αναγνωρίζουμε πως το ελεύθερο κάμπινγκ καλλιεργεί την άμεση επαφή με τη φύση και το περιβάλλον – κάτι που, σε συνδυασμό με την οικονομική δυσπραγία, καθιστά την εν λόγω δραστηριότητα για πολλούς ως μια εναλλακτική διέξοδο για διακοπές. Περαιτέρω, ενισχύει την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας καλλιεργώντας παράλληλα τις αρχές της συμβίωσης ενώ, ως συνειδητή επιλογή που εφαρμόζεται με σεβασμό απέναντι στη φύση και στο περιβάλλον, κάθε άλλο παρά πλήττει τα τελευταία. Εξάλλου, το ελεύθερο κάμπινγκ δεν μπορεί να συνεπάγεται αυτομάτως την επιβάρυνση των περιβαλλοντικών συνθηκών, μόνο και μόνο λόγω της ταύτισής του με την πιθανότητα δημιουργίας εστιών ρύπανσης, η οποία έχει επικρατήσει στη συνείδηση των περισσοτέρων. Πόσω μάλλον, όταν οι χώροι που επιλέγονται για ελεύθερη κατασκήνωση, ως κοινόχρηστοι, θα πρέπει να είναι αδιακρίτως προσβάσιμοι, ως απόρροια του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος του σεβασμού της προσωπικότητας του ατόμου που επιλέγει να απολαύσει τη φύση.
Ωστόσο, βάσει της κείμενης νομοθεσίας, η συγκεκριμένη εναλλακτική απαγορεύεται, επιφέροντας διοικητικές και ποινικές κυρώσεις για εκείνους που την ακολουθούν… Σύμφωνα με το Ν. 392/1976 (ΦΕΚ 199/Α´/1976) «Περί ιδρύσεως και λειτουργίας χώρων οργανωμένης κατασκηνώσεως (κάμπινγκ) και άλλων τινών διατάξεων», η εγκατάσταση σκηνών ή η στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών, δάση και εν γένει κοινόχρηστους χώρους απαγορεύεται, για λόγους προστασίας των αρχαιολογικών χώρων και των μνημείων του φυσικού περιβάλλοντος από σκουπίδια και πυρκαγιές, όπως επίσης της προστατευόμενης πανίδας και της διατήρησης της αισθητικής του τοπίου. Εκτός αυτού όμως, ήδη από το 2012, βάσει του άρθρου 38 του Ν. 4055/2012 (ΦΕΚ 51/Α´/12.3.2012), προσετέθη τροποποίηση, σύμφωνα με την οποία η ελεύθερη κατασκήνωση τιμωρείται με κράτηση (και όχι με φυλάκιση πλέον) έως έξι (6) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ. Επιπλέον, εκτός από την εν λόγω ποινή, προβλέπεται και διοικητική κύρωση, που αντιστοιχεί σε πρόστιμο ύψους 300 ευρώ. Ως εκ τούτου, η υλοποίηση ελεύθερου κάμπινγκ συνεπάγεται μια διοικητική κύρωση (που αντιστοιχεί σε πρόστιμο 300 ευρώ) και μια ποινική κύρωση (κράτηση έως 6 μήνες ή χρηματική ποινή έως 3.000 ευρώ). Σύμφωνα δε με το Ν. 4179/2013 (ΦΕΚ 175/Α´/8-8-2013), η ανάδειξη της οργανωμένης κατασκήνωσης εδραιώνεται πια.
Ως Δήμος αναγνωρίζουμε πως η ελεύθερη διαμονή θα πρέπει να διαχειρίζεται με επιείκεια από τα δικαιοδοτικά όργανα της πολιτείας πριν την εφαρμογή της οποιασδήποτε σχετικής κύρωσης. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, αναγνωρίζουμε εξίσου πως και οι ίδιοι οι κατασκηνωτές θα πρέπει να τηρούν συγκρατημένη στάση, ώστε αυτή να μην λογίζεται ως προκλητική, και άρα ως συμπεριφορά που συνεπάγεται την επιβολή κύρωσης.
Βασική προϋπόθεση, βεβαίως, είναι ο σεβασμός του περιβάλλοντος – κάτι που, στην περίπτωση της παραλίας του Λιμνιώνα, μάλλον φαίνεται πως καταστρατηγείται όταν, από την έναρξη ακόμη της θερινής περιόδου και μέχρι το τέλος αυτής, τροχόσπιτα και σκηνές κατακλύζουν την παραλία, αλλοιώνοντας τη φυσιογνωμία του τοπίου αφενός, εγείροντας αφετέρου προβλήματα τόσο υγιεινής όσο και συνωστισμού, αφού η δυναμικότητά της είναι περιορισμένη για να μπορέσει να φιλοξενήσει τους «μόνιμα» εγκατεστημένους ελεύθερους κατασκηνωτές, ταυτόχρονα με τους περιστασιακούς λουόμενους του Σαββατοκύριακου. Λόγω της φυσικής της ομορφιάς δε, η συγκεκριμένη περιοχή συγκεντρώνει τόσο μεγάλο αριθμό επισκεπτών κατά τους θερινούς μήνες, που ο πολύ μικρός αριθμός δωματίων που διαθέτει, δεν επιτρέπει τη δυνατότητα φιλοξενίας στους τελευταίους. Οι κατασκηνωτές οφείλουν, λοιπόν, αφενός να είναι πολύ προσεκτικοί και συνεπείς με την καθαριότητα, αφετέρου να σέβονται τη φύση και το περιβάλλον, όπως επίσης το δικαίωμα των διερχόμενων λουόμενων να απολαμβάνουν και εκείνοι τη φυσική ομορφιά του τοπίου… Δεν είναι τυχαία η άποψη πολλών ανθρώπων που επιλέγουν το ελεύθερο κάμπινγκ συνειδητά και από άποψη για χρόνια -και όχι λόγω των τρεχουσών οικονομικών συγκυριών- πως αποτελεί υποχρέωσή τους να φροντίζουν το μέρος που τούς φιλοξενεί αναβαθμίζοντάς το, απολαμβάνοντάς το δηλαδή υπεύθυνα και ευπρεπίζοντάς το.
Ευχαριστούμε για την πρόθυμη συνεργασία όλων.
Ο Δήμαρχος
Διρφύων–Μεσσαπίων
Γεώργιος Ψαθάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου