Η κυβέρνηση έχασε πολύτιμο χρόνο και τώρα θα εφαρμόσει τη συμφωνία που η ίδια είχε απορρίψει
Μετά από χρόνια ακινησίας και υποσχέσεων που δεν τηρήθηκαν, η κυβέρνηση αναζητεί εναγωνίως κάποια "λύση" για τη ΛΑΡΚΟ προκειμένου να αποφευχθεί η διαδικασία της πτώχευσης, την οποία προβλέπει κατά πάγια νομολογία η καταδικαστική απόφαση του
Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τη μη συμμόρφωση της χώρας με την απόφαση της Ε.Ε. για άμεση ανάκτηση κρατικών ενισχύσεων ύψους 136 εκατ. ευρώ.
Το θέμα, τέθηκε στις αρμόδιες ελληνικές αρχές από την επίτροπο Ανταγωνισμού Μαργκρέτε Βεστάγκερ κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Αθήνα, με την κυβέρνηση να διαπραγματεύεται πλέον με την Επιτροπή το σχέδιο κυβέρνησης Σαμαρά, δηλαδή της ειδικής εκκαθάρισης εν λειτουργία που είχε ξεκινήσει να υλοποιείται το 2014 κατόπιν έγκρισης της Κομισιόν.
Το εν λόγω σχέδιο, ακύρωσε η ίδια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προτάσσοντας το σύνθημα «δημόσια και ισχυρή ΛΑΡΚΟ», παρόλο που δεν διαφαινόταν καμία προοπτική βιωσιμότητας. Σε αυτό το διάστημα, η ιστορική μεταλλευτική βιομηχανία συνέχισε να συσσωρεύει ζημίες, παρότι λειτουργεί με μηδενικό σχεδόν κόστος ρεύματος, αφού συνεχίζει να μην αποπληρώνει τη ΔΕΗ.
Ακόμη και μετά την ευνοϊκή σύμβαση που περιορίζει το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας της εταιρείας από τα 4.000 δολάρια ο τόνος νικελίου στα 2.500 δολάρια, οι ανεξόφλητες οφειλές της ΛΑΡΚΟ προς τη ΔΕΗ εκτοξεύθηκαν στα 285 εκατ. ευρώ, με τη διοίκηση της τελευταίας να απειλεί με κατέβασμα του διακόπτη.
Το σχέδιο του 2014
Το σχέδιο που η κυβέρνηση διαπραγματεύεται εκ νέου με την Κομισιόν και το οποίο είχε ξεκινήσει να εφαρμόζεται το 2014 προέβλεπε τη δημιουργία μιας νέας εταιρείας με περιουσιακά στοιχεία το εργοστάσιο της Λάρυμνας και τα μεταλλεία του Αη Γιάννη και τη διάθεσή της από το ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση. Παράλληλα, η υφιστάμενη ΛΑΡΚΟ μέσω διαγωνισμού θα διέθετε προς πώληση τα μεταλλεία σε Εύβοια, Καστοριά και Σέρβια, για να καταλήξουν μέσω δημοπρασίας στον πλειοδότη της νέας ΛΑΡΚΟ, έτσι ώστε να διασφαλισθεί η βιωσιμότητα της εταιρείας. Το σχέδιο μερικής ιδιωτικοποίησης, όπως ονομάστηκε, είχε τη στήριξη της Ε.Ε., η οποία με απόφασή της είχε δεσμευθεί ότι οι κρατικές ενισχύσεις δεν θα επιβαρύνουν τον νέο ιδιοκτήτη.
Η υφιστάμενη ΛΑΡΚΟ θα συγκεντρώσει όλες τις υποχρεώσεις της εταιρείας (παθητικό) και αμέσως μετά την ολοκλήρωση των δύο παράλληλων διαγωνισμών για την πώληση του ενεργητικού θα εισέλθει στη διαδικασία της πτώχευσης. Ακόμη και εάν η κυβέρνηση διασφαλίσει την έγκριση της Κομισιόν για την ενεργοποίηση σχεδίου ιδιωτικοποίησης της μεταλλευτικής βιομηχανίας, κάτι που θα φανεί τις αμέσως επόμενες ημέρες, είναι αβέβαιο κατά πόσον θα υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες, στην πρώτη βολιδοσκόπηση δυνητικών ενδιαφερόμενων επενδυτών τα μηνύματα ήταν αρνητικά.
Σε δεινή
θέση
Η κατάσταση της εταιρείας είναι πολύ δυσμενέστερη σε σχέση με το 2014. Χαρακτηριστικό της οικονομικής κατάστασής της είναι ότι ο τελευταίος ισολογισμός αφορά τη χρήση του 2015, αφού για τις χρήσεις 2016 και 2017 δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ακόμη τα αποτελέσματα και αυτό γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες, οι ορκωτοί λογιστές έχουν απαιτήσει να γίνει επικαιροποίηση με βάση τις νεότερες εμπορικές αξίες των παγίων της εταιρείας.
Το θέμα έχει θιγεί και στις καταστάσεις του 2015, οπότε στις παρατηρήσεις των ορκωτών διατυπώνονται επιφυλάξεις για την αύξηση την ίδια χρονιά κατά 271 εκατ. ευρώ της αξίας των παγίων.
Στον ισολογισμό του 2015 η εταιρεία εμφανίζει ζημίες ύψους 79,3 εκατ. ευρώ, με μειωμένο τζίρο και υψηλά κόστη παραγωγής που είναι μη βιώσιμα. Η μέση τιμή πώλησης του νικελίου διαμορφώθηκε το 2015 στις 11.886 δολάρια ο τόνος και το εμπορικό κόστος της ΛΑΡΚΟ στις 16.627 δολάρια ο τόνος, που σημαίνει ότι για κάθε τόνο που παρήγε η μεταλλευτική βιομηχανία κατέγραφε ζημία 4,741 δολαρίων, το οποίο μεταφράζεται σε ζημίες 222.000 δολαρίων την ημέρα.
Οι συνολικές υποχρεώσεις της εταιρείας στις 31/12/2015 ανέρχονταν σε 481,45 εκατ. ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου